روايت شده است كه وقتى بنده اى مى گويد ((بسم الله الرحمن الرحيم )) خداوند كريم مى فرمايد ((ذكرنى عبدى )) يعنى بنده من مرا ياد كرد
وقتى مى گويد ((الحمدالله رب العالمين )) مى فرمايد ((حمدنى عبدى )) يعنى بنده من مرا حمد نمود.
وقتى مى گويد ((الرحمن الرحيم )) مى فرمايد: بنده من با صفات جميله و نيكو مرا ياد كرد و ثنا گفت .
وقتى مى گويد: ((مالك يوم الدين )) مى فرمايد: ((مجدنى عبدى )) يعنى بنده من مرا با صفات جلال و بزرگى ياد نمود.
وقتى مى گويد: ((اياك نعبد و اياك نستعين )) يعنى تنها تو را عبادت مى كنم و بندگى من اختصاص به تو دارد و فقط از تو كمك مى طلبم ، خداوند مى فرمايد: اين آيه ميان من و بنده ام مشترك است ، او عابد است و من معبود او هر چه بخواهد به او مى دهم .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: